ประเพณีที่ผูกมัดศาสนาคริสต์ไว้

ไม่ว่าเราจะเกิดที่ใดในโลก สภาพแวดล้อมรอบตัวและขนบธรรมเนียมประเพณีทั้งหมดจะฝังแน่นอยู่ในตัวเราเมื่อเราเติบโตขึ้น
หลายครั้งที่ผู้คนถามว่า “ทำไมเราถึงทำแบบนี้?” คำตอบที่ได้รับมักจะเป็น “ผมก็ไม่ทราบ เราทำแบบนี้กันมาโดยตลอด”
เช่นนี้ ประเพณีที่ผู้คนยึดถือมาตั้งแต่เด็กจึงยังคงหลงเหลืออยู่ในคนผู้นั้นแม้เขาจะโตเป็นผู้ใหญ่
แล้วบางอย่างที่ละเอียดอ่อนและสำคัญมากอย่างความเชื่อซึ่งนิยามตัวตนทางฝ่ายวิญญาณของเราล่ะ?

เราควรปล่อยให้ประเพณีของบรรพบุรุษที่อยู่ก่อนเรานั้นมากำหนดสุขภาพและชะตากรรมทางฝ่ายจิตวิญญาณของเรา โดยไม่ค้นหาแหล่งกำเนิดของประเพณีนั้นหรือ?

เมื่อเรามองไปรอบ ๆ เราจะเห็นได้ว่า หลักคำสอนของศาสนาคริสต์ได้เติบโตขึ้นท่ามกลางคำสั่งสอนและประเพณีที่ห่างไกลจากคำสอนในพระคัมภีร์

น่าเสียดายมากที่การเปลี่ยนแปลงนี้เริ่มเกิดขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 2 ถึงกลางศตวรรษที่ 4 คือเมื่อสันตะปาปาใช้อำนาจเหนือคริสตจักรทั้งหมดและเปลี่ยนแปลงศาสนาคริสต์

เมื่อเราพิจารณาประวัติศาสตร์ แท้จริงแล้ว การนมัสการวันอาทิตย์เป็นกฎหมายที่ถูกประกาศใช้ในกรุงโรมใน ค.ศ. 321 และวันที่ 25 ธันวาคม คริสต์มาสมีต้นกำเนิดมาจากวันเกิดของมิธรา พระอาทิตย์ของชาวเปอร์เซีย วันนี้ถูกศาสนาคริสต์ดูดกลืนใน ค.ศ. 354 ซึ่ง 300 ปีหลังจากที่พระเยซูเสด็จกลับสู่สวรรค์แล้ว

หากทั่วโลกนมัสการพระเจ้าโดยหาประโยชน์มิได้ตามธรรมเนียมและประเพณีที่มนุษย์กำหนดขึ้น พระเจ้าจะประทานความรอดให้แก่ผู้ใด?

ด้วยเหตุนี้ การที่เราจะเข้าใจพระคริสต์ครั้งที่สอง ผู้ได้เสด็จมาแล้วตามคำพยากรณ์ทั้งหมดในพระคัมภีร์จึงสำคัญมาก และพระเยซูครั้งที่สองได้ทรงรื้อฟื้นคำสั่งสอนของพระเจ้าในสมัยของเรา

มีคาห์ 4:1-2 กล่าวว่า “ในยุคหลังจะเป็นดังนี้ คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระเจ้าจะถูกสถาปนาขึ้นให้สูงที่สุดในจำพวกภูเขาทั้งหลาย ... ชนชาติทั้งหลายจะหลั่งไหลเข้ามาหา ‘... พระองค์จะทรงสอนวิถีของพระองค์แก่เรา...’ ”

ในวาระสุดท้าย ประชาชาติเป็นอันมากจะหลั่งไหลเข้ามาสู่ศิโยน ได้รับการสั่งสอนจากพระเจ้า และเดินในมรรคาของพระองค์

เช่นนั้นแล้ว ในบรรดาคริสตจักรทั้งหมดในโลก คริสตจักรใดเป็นคริสตจักรเดียวที่ได้รับการสั่งสอนจากพระคริสต์ครั้งที่สอง และปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระเจ้า เช่น วันสะบาโต เทศกาลปัสกา และกฎเกณฑ์ของผ้าคลุมศีรษะ?

มีเพียงสมาคมเผยแพร่ข่าวประเสริฐทั่วโลก คริสตจักรของพระเจ้าเท่านั้น

โปรดละทิ้งประเพณีของมนุษย์และรับความรอดของจิตวิญญาณด้วยความเชื่อที่แท้จริงที่ถือรักษาพระบัญญัติของพระเจ้าสิ้นทุกคน