ເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດ ໃນພັນທະສັນຍາເດີມ ແລະ ເທດສະການວັນຄືນພະຊົນ

[ເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດຖືກຕັ້ງຂຶ້ນ ເພື່ອເປີດເຜີຍການຄືນພະຊົນຂອງພະເຢຊູຄິດ]

ການຂ້າມທະເລແດງຂອງຊາວອິດສະລາເອນເປັນສັນຍາລັກເຖິງ ການເຂົ້າໄປໃນອຸບມຸງຂອງພະເຢຊູ
ແລະ ການຂຶ້ນຝັ່ງຈາກທະເລແດງຂອງຊາວອິດສະລາເອນ ແມ່ນຄໍາທໍານວາຍຂອງການຄືນພະຊົນຂອງພະເຢຊູ.
ພະເຈົ້າໄດ້ຊົງຕັ້ງເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດໃນພັນທະສັນຍາເດີມ
ເພື່ອທີ່ພວກເຮົາຈະບໍ່ລືມວຽກງານນີ້.

[ເຊັ່ນດຽວກັບຄິດສະຕະຈັກຕອນຕົ້ນ, ເທດສະການວັນຄືນພະຊົນ ເຊິ່ງເປັນເທດສະການແຫ່ງຄວາມຫວັງ ໄດ້ຖືກຈາລຶກໄວ້ໃນຈິດໃຈຂອງສະມາຊິກຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າ]

ດັ່ງທີ່ເທດສະການວັນແຫ່ງຜົນຜະລິດເທື່ອທໍາອິດຖືກປະຕິບັດຕາມໃນວັນອາທິດທໍາອິດ ຫຼັງຈາກເທດສະການປັດສະຄາ ແລະ ເທດສະການກິນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງໃນພັນທະສັນຍາເດີມ, ການຄືນພະຊົນຂອງພະເຢຊູ ຜູ້ຊົງເປັນຜົນແຮກຂອງບັນດາຜູ້ທີ່ຕາຍໄປແລ້ວ ກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນວັນອາທິດ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ຜູ້ເຊື່ອຖືໃນຄິດສະຕະຈັກຕອນຕົ້ນຈຶ່ງມີຄວາມເຊື່ອວ່າ ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາຈະຕາຍ ແຕ່ຈະມີຊີວິດອີກ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ພົບຄວາມຊົມຊື່ນຢູ່ສະເໝີ ໃນການປະກາດຂ່າວດີແຫ່ງຄວາມພົ້ນ ໂດຍການຢືນຢູ່ຂ້າງຂອງພະເຈົ້າ.

ແຕ່ຄວາມຈິງມີຢູ່ວ່າ ພະຄິດໄດ້ເປັນຄືນມາຈາກຕາຍແທ້
ໂດຍເປັນຫຼັກປະກັນວ່າ ບັນດາຄົນທີ່ຕາຍໄປນັ້ນ
ຈະເປັນຄືນມາຄືກັນ. (ແລະ ຊົງເປັນຜົນແຮກ
ໃນພວກຄົນທີ່ລ່ວງລັບໄປແລ້ວນັ້ນ, RLV)
[1 ໂກລິນໂທ 15:20]

ພະເຢຊູຮ້ອງສຽງດັງອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລ້ວກໍສິ້ນລົມຫັນໃຈ. ແລ້ວຜ້າກັ້ງໃນພະວິຫານ ກໍຂາດອອກເປັນສອງຕ່ອນ ແຕ່ເທິງຮອດລຸ່ມ. ແຜ່ນດິນໂລກຫວັ່ນໄຫວ ແລະ ໂງ່ນຫີນກໍຍະອອກເປັນປ່ຽງປ່ຽງ ອຸບມຸງຝັງສົບທັງຫຼາຍ ໄດ້ແຕກອ້າໄຂອອກ ແລ້ວປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າຫຼາຍຄົນ ທີ່ຕາຍໄປແລ້ວ ກໍຄືນສູ່ຊີວິດ. ແລະ ອອກຈາກອຸບມຸງຂອງພວກຕົນໄປ. ຕໍ່ມາຫຼັງຈາກພະເຢຊູເປັນຄືນມາຈາກຕາຍແລ້ວ ໝູ່ເຂົາກໍເຂົ້າໄປໃນນະຄອນສັກສິດ ບ່ອນທີ່ຫຼາຍຄົນໄດ້ເຫັນໝູ່ເຂົາ.
[ມັດທາຍ 27:51–53]